شاید تا به حال در رابطه با فیبروم‌های رحمی مواردی شنیده‌اید و یا شاید خودتان یا اطرافیانتان دارای فیبروم رحم هستید. این نوع فیبروم‌ها توده‌های بسیار شایعی هستند که غیر سرطانی می‌باشند و در عضله صاف رحم به وجود می‌آیند. این توده‌ها معمولاً در خانم‌های میان 25 تا 40 سال مشاهده می‌شود که البته امروزه بسیار بیشتر از گذشته شیوع داشته و حتی به رده‌های سنی دیگر نیز رسیده است. جراحی میومکتومی رحم در دسته جراحی درمانی زنان قرار دارد که طی این عمل، فیبروم‌های رحمی برداشته می‌شوند. در این مقاله در رابطه با این جراحی، مزایا و خطرات آن به طور جامع صحبت کردیم.

جراحی میومکتومی رحم چیست؟

در این جراحی به برداشتن فیبروم‌های رحمی شایع و غیر سرطانی می‌پردازند. در جراحی میومکتومی به کل رحم هیچ آسیبی وارد نمی‌شود. شاید بپرسید که فیبروم‌های رحمی که توده‌های خوش خیم هستند، چرا باید از بدن خارج شوند؟ زیرا در برخی مواقع سبب بروز مشکلاتی می‌شوند و از نظر ابعادی بزرگ خواهند شد و خونریزی‌های سنگین را به مرور ایجاد خواهند کرد.

نشانه های فیبروم رحمی چیست؟

بسیاری از خانم‌ها دارای فیبروم‌های رحمی می‌باشند اما با نشانه و علامتی رو به رو نیستند اما در موارد دیگر با علائمی مشابه با نشانه‌های زیر همراه هستند. ناگفته نماند که تمامی بانوان به طور همزمان به تمامی این علائم دچار نخواهند بود و ممکن است که با بعضی از آنها مواجه شوند:

  • مشکلات باروری
  • احساس وجود ادرار زیاد
  • درد در نواحی پایین کمر
  • درد و سوزش در زمان برقراری رابطه جنسی
  • قاعدگی‌های دردناک با خونریزی زیاد
  • خونریزی و لکه بینی شدید میان دو قاعدگی
  • احساس فشار سنگین و ناگهانی در زیر شکم

انواع فیبرومهای رحمی

  • فیبروم ساب موکوزال
  • فیبروم داخلی
  • فیبروم ساب سروز
  • فیبروم پدانکوله

چرا باید عمل میومکتومی انجام داد؟

زمانی که دکتر زنان وجود فیبروم‌های رحمی را برای یک فرد تشخیص می‌دهد، در صورتی که این فیبروم‌ها آزار دهنده باشند و یا دارای علائمی چون بزرگ شدن ابعاد و بروز مشکلات داشته باشند، انجام عمل میوومکتومی رحم را توصیه می‌کند.

تفاوت میومکتومی با هیستروسکوپی چیست؟

در جراحی هیستروسکوپی، کل رحم برداشته می‌شود اما در جراحی میومکتومی اینگونه نیست و فقط فیبروم رحمی از بدن حذف می‌گردد. میومکتومی هیچ آسیبی به رحم وارد نمی‌کند و همچنین امکان باروری را برای بانوان افزایش می‌دهد و در عین حال تمامی مشکلات و معضلات مربوط به فیبروم رحم را برطرف می‌کند. اغلب بانوان زمانی متوجه وجود فیبروم رحم و مشکلات ناشی از آن می‌شوند که چندین ماه بعد از اقدام برای بارداری، نتیجه موفق کسب نکردند و برای مشکلات ناباروری به متخصص زنان مراجعه کرده‌اند.

انواع روشهای میومکتومی رحم

میومکتومی تنها دارای یک روش نیست و بسته به شرایط فرد و تعداد فیبروم‌ها و اندازه آنها، فوق تخصص زنان تصمیم می‌گیرد که از چه روشی استفاده کند. حال در ادامه به انواع روش‌های میومکتومی اشاره خواهیم داشت:

میومکتومی رحم برای برداشتن توده‌های غیر سرطانی
میومکتومی رحم برای برداشتن توده‌های غیر سرطانی

میومکتومی شکمی

این جراحی با عنوان لاپاراتومی نیز شناخته می‌شود که طی آن، شکافی در ناحیه زیر شکم ایجاد و فیبروم‌های رحم از آن طریق به بیرون کشیده می‌شوند. این برش عمولا به طور عمودی و یا افقی در زیر حفره لگن است.

میومکتومی لاپاراسکوپی

این روش جراحی دارای تهاجم بسیار کمی بوده و با استفاده از ایجاد یک برش بسیار کوچک در ناحیه شکم، فیبروم از بدن خارج می‌گردد.

میومکتومی هیستروسکوپی

در برخی موارد مشاهده می‌شود که متاسفانه تعداد فیبروم‌های رحمی بسیار زیاد است و باید از جراحی میومکتومی هیستروسکوپی برای درمان استفاده گردد. در طی این جراحی، ابزار مخصوص جراحی از طریق دهانه رحم وارد رحم شده و فیبروم‌های رحمی از بین خواهند رفت.

خطرات عمل میومکتومی

رحم عضو بسیار مهم برای بانوان بشمار رفته و نباید دچار آسیب شود، به همین دلیل باید برای انجام این جراحی یک دکتر زنان خوب را انتخاب نمایید تا هیچ عوارض جانبی خفیف و یا شدیدی برای شما به وجود نیاید. برخی از مشکلات بعد از جراحی میومکتومی رحم عبارتند از:

  • از دست دادن خون زیاد: این مورد اغلب برای خانم‌هایی که با کم خونی مواجه هستند، به وجود می‌آید. در این صوت دکتر زنان از روشهای رفع خونریزی استفاده می‌کند.
  • چسبندگی خارج رحمی: گاهی خارج کردن فیبروم از دهانه رحم موجب چسبندگی رحم می‌شود و ممکن است حتی لوله‌های فالوپ و روده‌ها را نیز دچار درگیری کند.
  • احتمال خطر برای بارداری: اگر در حین خروج فیبروم‌های رحمی، بر روی دیواره رحم شکاف ایجاد شود، ممکن است که زایمان فرد از نظر زایمان طبیعی با مشکلاتی مواجه شود. همچنین دکتر زنان باید بسیار مراقب باشد تا پارگی رحم ایجاد نشود که فرد بتواند در آینده از زایمان سزارین استفاده کند.
  • عفونت لگن: در صورتی که موارد بهداشتی در طول عمل میومکتومی به درستی رعایت نشود، ممکن است عفونت‌های لگنی را به همراه داشته باشد.

اقدامات لازم قبل از جراحی میومکتومی

بهتر است تا قبل از جراحی میومکتومی این مسائل را رعایت کنید. البته دکتر زنان یا پرستاران تمامی این موارد را به بیمار توصیه خواهند کرد:

  • بیمار باید 8 ساعت قبل از جراحی ناشتا باشد.
  • از مصرف داروهای رقیق کننده خون استفاده نکنید. البته برای قطع مصرف این داروها نیز باید با پزشک خود مشورت کنید.
  • جراحی‌های میومکتومی با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد و باید یک همراه با خود داشته باشید.

مراقبتهای بعد از میومکتومی

بعد از جراحی میومکتومی باید این موارد را رعایت کنید تا نتیجه خوبی بگیرید و بهبودی سریعی داشته باشید:

  1. داروهای تجویزی جراح خود را به موقع مصرف کنید خصوصاً داروهای آنتی‌بیوتیکی.
  2. کبودی و درد بعد از این جراحی بسیار طبیعی بوده و می‌توان برای رفع این موارد از داروهای ضد درد استفاده کرد.
  3. تا دو هفته بعد از جراحی میومکتومی از انجام فعالیت‌های سنگین بپرهیزید.
  4. ناحیه برش مربوط به جراحی را تمیز نگه دارید تا عفونت ایجاد نشود.
  5. اگر دچار لکه بینی بعد از این جراحی هستید، تا حدودی طبیعی بوده اما در نظر داشته باشید که اگر این مسئله ادامه‌دار شد باید به متخصص زنان خود اطلاع دهید.
سمت راست کمترین امتیاز و سمت چپ بیشترین امتیاز.
[تعداد امتیازها 2 عدد و میانگین امتیازها 5]

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *