در برخی موارد، فیبرومها علائم و نشانه‌هایی مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد شکمی، فشار در ناحیه لگن و اختلال در عملکرد سیستم ادراری و روده‌‌ای ایجاد کنند که البته همه این موارد بسته به نوع فیبروم رحم و اندازه آن است. سلامت رحم برای بانوان بسیار مهم است اما شاید زمانی شما هم در سونوگرافی و بررسی‌های دکتر زنان با مشکلاتی نظیر فیبروم و کیست و موارد دیگری رو به رو شوید که در مقابل نگران این موضوع و پیشرفت آن شوید. در این صورت نیازی به اضطراب نیست زیرا با پیشرفت علم پزشکی، فیبرومهای رحم به سرعت درمان میشوند و فقط نیاز است تا به یک دکتر زنان خوب مراجعه داشته باشید. در این مقاله اطلاعات کاملی در رابطه با انواع فیبرومهای رحمی در اختیار شما قرار می‌دهیم.
فیبروم رحم چیست؟
فیبروم رحم یک توده خوش‌خیم و غیرسرطانی است که در رحم یا جدارهای آن شکل می‌گیرد. این توده‌ها به عنوان تومورهای فیبروئید رحمی یا میوم‌‌های رحمی شناخته میشوند که باید توسط دکتر زنان بررسی شوند و نباید بی‌اهمیت شناخته شوند. این نوع فیبرومها از بافت عضلانی رحم تشکیل شدند و می‌توانند به شکل یک تکه کوچک یا چند تکه بزرگتر در دیواره رحم وجود داشته باشند.
به طور کلی خانم‌ها اغلب در سونوگرافی‌ها با این مشکل مواجه میشوند و اطلاع پیدا میکنند که دچار همچین فیبروم‌هایی هستند.
علت پیدایش فیبروم های رحمی چیست؟
فاکتورهایی مثل هورمون‌ها، ژنتیک و عوامل رشد بافتی و مصرف داروهای هورمونی درمان ناباروری و بسیاری موارد دیگر در این زمینه مطرح شدند. البته ژنتیک در این امر بسیار موثر است و نمی‌توان آن را به عنوان یک دلیل مهم در نظر نگرفت. این مشکل در برخی افراد به دلیل تغییرات هورمونی در دوران یائسگی ایجاد میشود.
فیبروم رحم چه علائمی دارد؟
اکثریت فیبرومهای رحمی بی‌‌خطر هستند و علائمی ندارند. یعنی در بیشتر مواقع خانم‌ها خبر از داشتن این نوع فیبرومها ندارند و در زمان انجام سونوگرافی رحم به دلایلی دیگر متوجه این مورد خواهند شد.
در برخی موارد، فیبرومها علائم و نشانه‌هایی مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد شکمی، فشار در ناحیه لگن و اختلال در عملکرد سیستم ادراری و روده‌‌ای ایجاد کنند که البته همه این موارد بسته به نوع فیبروم و اندازه آن است. اندازه، تعداد و مکان فیبرومها بین افراد مختلف است و تشخیص اینکه نیاز به درمان در حال حاضر وجود دارد یا خیر نیز بر عهده متخصص زنان است.
علائم فیبروم رحم سرطانی
این فیبرومها تا حدودی دارای علائم شدیدتری هستند که بانوان معمولاً زودتر متوجه این موارد خواهند شد. البته موارد زیر فقط برخی از این علائم ناخوشایند فیبروم رحم بدخیم هستند:
- خونریزی قاعدگی: یکی از علائم شایع فیبروم رحم، خونریزی شدید و طولانی مدت در دوره قاعدگی است. خونریزی گاهی شدید است و فعالیت‌های روزمره فرد را با اختلال مواجه می‌کند.
- درد شکمی: فرد به درد شکمی دچار میشود به ویژه در صورتی که فیبرومها بزرگ شده باشند یا در نزدیکی عصب‌‌ها و اعصاب قرار داشته باشند. درد می‌تواند به صورت مزمن یا تشدید شده در دوره قاعدگی حضور داشته باشد.
- افزایش حجم شکم: فیبرومهای بزرگ می‌توانند باعث افزایش حجم شکم شوند و در نتیجه احساس سنگینی و فشار در ناحیه لگنی ایجاد کنند.
- اختلالات سیستم ادراری: التهاب ادراری، نیاز مکرر به ادرار رفتن و سختی تخلیه ادرار.
تشخیص فیبروم رحم چگونه است؟
تشخیص فیبروم رحم بر اساس انجام سونوگرافی رحم و در صورت لزوم، استفاده از روشهای تصویربرداری مانند آندوسکوپی یا در موارد پیشرفته‌تر و مشکوک به بدخیم بودن MRI صورت می‌گیرد. در صورتی که فیبروم رحم علائم و عوارض جدی ایجاد کند یا باعث مشکلاتی در باروری یا بارداری شود، درمان‌ها سریع پیش گرفته میشود.
آیا فیبروم رحم خود به خود خوب میشود؟
در برخی موارد، فیبروم رحم ممکن است به طور خود به خود بهبود یابد. در اغلب موارد این فیبرومها به طور خود به خود بهبود نمی‌یابند و شما باید این موضوع را جدی بگیرید. افرادی که با این فیبرومهای رحمی چه از نوع خوش خیم و چه از نوع بدخیم مواجه میشوند، باید زیر نظر پزشک باشند.
چه افرادی بیشتر به فیروم رحم دچار میشوند؟
خطر ابتلا به فیبروم رحم با افزایش سن افزایش می‌یابد و معمولاً در خانم‌های 35 تا 50 سال این مشکل بیشتر به چشم می‌خورد. البته افرادی که در خانواده خود با این مشکلات مواجه هستند، بیشتر این احتمال برایشان وجود دارد. همچنین برخی تحقیقات پزشکی نشان می‌دهند که چاقی بیش از اندازه و اضافه وزن موجب پیدایش فیبرومهای رحمی میشوند.
درمان فیبروم رحم چگونه است؟
درمان فیبروم رحم بستگی به علائم، اندازه و میزان اختلال‌هایی که در زندگی روزمره بانوان ایجاد می‌کند، دارد. به طور کلی دو روش دارو درمانی و جراحی وجود دارند که بسته به صلاح دید پزشک انجام می‌گیرند. توضیحات انها به شرح زیر است:
دارو درمانی فیبروم
برخی داروها می‌توانند علائم فیبروم رحم را کاهش دهند، به عنوان مثال داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، درد و التهاب را کاهش می‌دهد. همچنین، داروهایی که بر تعادل هورمون‌ها تأثیر می‌گذارند مانند آگونیست‌های لوتروپین و مهار کننده‌‌های پروژسترون نیز برای کنترل رشد فیبرومها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
جراحی فیبروم
گاهی فیبروم رحم به اندازه‌ای نیست که پزشک بتواند از دارو درمانی استفاده کند و راه جراحی را پیش می‌گیرد. در صورتی که اندازه فیبروم بزرگ باشد، معمولاً درمان‌های دارویی فقط وقت را بیهوده کرده و اثرات مطلوبی از خود نمایان نمی‌کنند. یکی از روشهای معمول جراحی برای درمان فیبروم رحم، میومکتومی است که در آن توده فیبروم از رحم جدا میشود. در موارد شدیدتر، جراحی هیسترکتومی (که شامل برداشت کامل رحم است) نیز انجام میشود.
بدون دیدگاه